"[...] Dlatego miej się na baczności. Jeżeli jesteś za słaby, by znieść cierpienie, lub po prostu go nie zrozumiesz, skończysz jak ja kiedyś – piętnastoletnie dziecko oszukane przez życie. Chociaż nigdy tak naprawdę nie byłem nastolatkiem, teraz cieszę się, gdy mogę rozmawiać z młodzieżą i przez chwilę poczuć się, jakbym był w ich wieku... Moje życie potoczyło się jednak w dobrym kierunku. Mam ogromną siłę, a gdy ją tracę, powtarzam sobie: „Cały tydzień będzie wtorkiem” i kolejny raz wstaję do pracy, wypełniam obowiązki... Mimo że nadal jestem ciężko chory, nauczyłem się tłumić ból w sobie, tak by nie odbijał się na najbliższych. Może kiedyś wynajdą lekarstwo na tę podłą przypadłość, ale
słowo „może” to za mało, by bezczynnie czekać na zbawienną tabletkę czy operację...
Gdyby nie moja choroba, mógłbym być kimś innym – mordercą, ćpunem czy złodziejem. A cierpienie uszlachetnia, więc umrę niczym diament."
Krystian Głuszko "Spektrum"
0 komentarze:
Prześlij komentarz