Zmęczony

Jestem zmęczony. Pragnę pozwolić sobie poczuć się źle. Mój umysł jest na pełnych obrotach. Chcę krzyczeć, płakać, rzucić czymś o ścianę, ale nie... nie mogę czuć się źle... Jestem więc zombie. Marionetką, która tańczy w rytm oczekiwań otoczenia. Ostrzegano mnie, że mogę wybuchnąć. Robię to więc tutaj i teraz. Wykrzykuję słowa na ekran komputera, uderzam w klawisze, może nawet pozwolę sobie uronić łzę. Jestem silny. Naprawdę. Może trochę zmęczony, ale nadal silny...

Nie jestem zdrowy, ale nie jestem też chory. Jestem zaburzony, a to jest mój świat. Chciałbym Ci go pokazać. Chciałbym, by ktoś go zobaczył i zrozumiał to, czego wytłumaczyć nie potrafię, ale niestety... to moje spektrum i nikt nigdy do niego nie zajrzy...

Jest dobrze... 

Pewnego wtorku przeczytałem książkę "Weronika postanawia umrzeć". Olśniło mnie wtedy. Nauczyłem się widzieć piękno nawet tam, gdzie go nie ma. Zdobyłem się na odwagę i powiedziałem lekarzowi wszystko to, czego wcześniej powiedzieć nie potrafiłem, i po wielu latach zostałem prawidłowo zdiagnozowany.

Jestem w trakcie oglądania filmu na podstawie tej książki. Film przypomni mi to o czym czasami zapominam - o tym, że każdy dzień jest cudem...